Alt yapı: Akut hasta servislerinde, geniş çeşitlilikte risk tanılama ve hemşirelik tanılamaları kullanımdadır. Bunlar bir hayli değişiklik gösterir ve hastaların güvenliğini sağlamada nadiren temel girişimlerden daha fazlasını sağlarlar. Çatışma ve kontrol yöntemlerinin oluşumunda, araştırma literatürünü incelememiz ve önemli faktörlere dair modelimiz, hastaların güvenliğini sağlamada uygulanabilir hemşirelik planları geliştirmemize yardım edecek, kısmen farklı açılar ileri sürmektedir. Bu girişim, yatışta, hemşirelik tanılaması boyunca, çatışma ve kontrol oranlarını azaltmaya ve planlarının oluşturulmasına yardımcı olacak bazı tamamlayıcı sorular/konular ileri sürmektedir.

Alt yapı: Akut hasta servislerinde, geniş çeşitlilikte risk tanılama ve hemşirelik tanılamaları kullanımdadır. Bunlar bir hayli değişiklik gösterir ve hastaların güvenliğini sağlamada nadiren temel girişimlerden daha fazlasını sağlarlar. Çatışma ve kontrol yöntemlerinin oluşumunda, araştırma literatürünü incelememiz ve önemli faktörlere dair modelimiz, hastaların güvenliğini sağlamada uygulanabilir hemşirelik planları geliştirmemize yardım edecek, kısmen farklı açılar ileri sürmektedir. Bu girişim, yatışta, hemşirelik tanılaması boyunca, çatışma ve kontrol oranlarını azaltmaya ve planlarının oluşturulmasına yardımcı olacak bazı tamamlayıcı sorular/konular ileri sürmektedir. Tanımlama: Yatışta hemşirelik tanılamasına tamamlayıcı olarak ve sadece serviste çatışma davranışı öyküsü olduğu bilinen hastalar için, “C&C tanılaması” tamamlanacak. Sağlama alınmış ilave bilgi, bakım planında çatışma ve kontrol altına almayı azaltmaya katkıda bulunmak için kullanılacak. Yatış sırasında koopere olamayanlar için, C&C tanılaması, yatışın 3. veya 5. günlerinde tamamlanacak. “C&C tanılamasında” konular; i) çatışma davranışlarının tetikleyicilerinin belirlenmesi, örneğin, diğer hastaların, çalışanların davranışları, hastanede dışındaki olası stresli olaylar vb. ii) hastaların kontrol kullanımıyla ilgili hastaların tercihleri ve kaçınılması gerekenler.

Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Tahmin edilenden daha karmaşık, tam olarak işe yaramıyor ve önemli düzeyde eğitim gerektiriyor. Evrak işini artırdığı için, çalışanlar tarafından popülerliği az oluyor.

Derin düşünce: Bu girişim, Güvenli Servis Model’e ekstra içerikle ortak dolaşımda olan farklı bilgileri bir araya getirmeye uğraşır. İlk önce, tercih edilen kontrol altına alma yöntemleri ile ilgili ileri yönetmelikler. Bunlarla ilgili güçlük, serviste yükselme olduğunda kontrol yöntemlerini uyguladıkları için, çalışanların hastaların tercihlerini bildiklerini sağlama almak gibi duruyor. İkinci olarak, çatışmanın ve olacağını haber veren indikatörlerinin idiosinkratik tetikleyicilerinin tanımlanmasına dayalı kişisel güvenlik planları. Farklı yerlerde kullanılan farklı ve çok iyi örnekler vardır. Eğer sizin böyle bir planınız varsa, lütfen onu bize yollayın ve sizin hakkınızı teslim ederek aşağıdaki linke onu dahil edeceğiz. Üçüncü olarak, Güvenli Servisler Modeli’ne dayalı, çatışmadan kaçınmada, ilave tanılama konuları ve planlama noktaları.

Altyapı: Hastalar ve çalışanlar arasındaki bazı karşılaşmalar, isteklerinin nasıl ele alındığını ya da çalışanlar tarafından gerçekleştirilen eylemleri tam olarak anlamayan hastalar tarafından ateşlenir. Bekleme, belirsizlik, anksiyete ve stres, hastaların semptomlarının kötüleşmesine neden olabilir. Çalışanlar için küçük ve önemsiz görünen durumlar, hastalar için daha büyük, daha önemli ve hatta hayati önem taşıyan durumlar olabilir. Hasta İstek Kitabı, serviste çalışanların sorumlu oldukları hastalarının birçok günlük istekleri hakkında birbirleriyle konuşmak ve hastalarla ilgilenme biçimimizi değiştirmemiz için bir yoldur. Ayrıca, bu girişimin, hastaların aynı isteklerini birçok hemşireye iletme sayılarını ya da hemşire ofisinin kapısının çalınma sayısını (çünkü her ikisi de, bir şey yapılmadığı korkusunu yansıtır) azaltmasını umarız.

Tanımlama: Günde üç kez, hastaların istek kitabı, bir hemşire tarafından, genellikle şiftin başında, serviste dolaştırılır. Hastalara, bir şeye ihtiyaçları olup olmadığı ya da çalışanların onlar için yapabileceği bir şey olup olmadığı sorulur. Hastaların istekleri kitaba kaydedilir ve kitap hastanın ulaşabileceği bir yerde tutulur. Hemşireler, hastaların isteklerini gerçekleştirmek için yaptıkları eylemleri kaydederler ve uzlaşılan bir zaman çerçevesinde memnun edici bir çözüm bulmaya çalışırlar. Hastalarla isteklerini çözmek için ne kadar zaman sonra geri dönüleceği konusunda uzlaşılarak biraz zaman kaymasına izin verilir. Ne yapıldığını görmeleri için, hastalara kitabı incelemelerine izin verilir. Belirlenen zaman çerçevesinde istekler karşılanamazsa, şifteki hemşire tarafından açıklama yapılmalıdır.

Gizlilik: Tüm hastalar kitaba ulaşabildiği için, isteklerinin alınmasına dair, hemşireler hastaların kitaptan memnun olup olmadığını kontrol etmelidir. Reddettiklerinde, istekleri servisin olağan araçları aracılığıyla ele alınmalıdır. Hastaların kişisel gizlilik duygularına saygı, Hasta İstek Kitabı’nda yer alan dil seçimiyle gösterilebilir. Resmi olarak alıkonma hakkında bire bir tartışma isteği kaydedilebilir, örneğin, “yasal konular” üzerine tartışma, benzer şekilde kadın hijyen ürünlerinin sağlanması isteği “çeşitli tuvalet eşyaları” olarak kaydedilebilir.

Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Başlangıçta öngörülene kıyasla daha karmaşıktır (gün boyunca kaydedilmek üzere çok fazla istek, diğer amaçlar için kullanma), çalışanlar tarafından reddedilir ya da önemsiz görülür.

Derin Düşünce: Çalışanın direnci birkaç kaynağa bağlı olabilir. İlki, iş yükünü yönetme aracı olarak, çok fazla isteği duymamak, ya da irrasyonel isteklerle ilgili konuşmalara dahil olmamak. İkincisi, karşılanamayacak tartışmalı heyecanlı isteklerden kaçınmak, örneğin, “taburcu olmak istiyorum”, böylece, çatışma olayının başlama şansından uzak durulur. Söz edilen bu problemli konuları ele almak için girişime ayar yapılması, onu daha başarılı kılabilir.

Altyapı: Hastalar ve çalışanlar arasındaki bazı karşılaşmalar, isteklerinin nasıl ele alındığını ya da çalışanlar tarafından gerçekleştirilen eylemleri tam olarak anlamayan hastalar tarafından ateşlenir. Bekleme, belirsizlik, anksiyete ve stres, hastaların semptomlarının kötüleşmesine neden olabilir. Çalışanlar için küçük ve önemsiz görünen durumlar, hastalar için daha büyük, daha önemli ve hatta hayati önem taşıyan durumlar olabilir. Hasta İstek Kitabı, serviste çalışanların sorumlu oldukları hastalarının birçok günlük istekleri hakkında birbirleriyle konuşmak ve hastalarla ilgilenme biçimimizi değiştirmemiz için bir yoldur. Ayrıca, bu girişimin, hastaların aynı isteklerini birçok hemşireye iletme sayılarını ya da hemşire ofisinin kapısının çalınma sayısını (çünkü her ikisi de, bir şey yapılmadığı korkusunu yansıtır) azaltmasını umarız.

Tanımlama: Günde üç kez, hastaların istek kitabı, bir hemşire tarafından, genellikle şiftin başında, serviste dolaştırılır. Hastalara, bir şeye ihtiyaçları olup olmadığı ya da çalışanların onlar için yapabileceği bir şey olup olmadığı sorulur. Hastaların istekleri kitaba kaydedilir ve kitap hastanın ulaşabileceği bir yerde tutulur. Hemşireler, hastaların isteklerini gerçekleştirmek için yaptıkları eylemleri kaydederler ve uzlaşılan bir zaman çerçevesinde memnun edici bir çözüm bulmaya çalışırlar. Hastalarla isteklerini çözmek için ne kadar zaman sonra geri dönüleceği konusunda uzlaşılarak biraz zaman kaymasına izin verilir. Ne yapıldığını görmeleri için, hastalara kitabı incelemelerine izin verilir. Belirlenen zaman çerçevesinde istekler karşılanamazsa, şifteki hemşire tarafından açıklama yapılmalıdır.

Gizlilik: Tüm hastalar kitaba ulaşabildiği için, isteklerinin alınmasına dair, hemşireler hastaların kitaptan memnun olup olmadığını kontrol etmelidir. Reddettiklerinde, istekleri servisin olağan araçları aracılığıyla ele alınmalıdır. Hastaların kişisel gizlilik duygularına saygı, Hasta İstek Kitabı’nda yer alan dil seçimiyle gösterilebilir. Resmi olarak alıkonma hakkında bire bir tartışma isteği kaydedilebilir, örneğin, “yasal konular” üzerine tartışma, benzer şekilde kadın hijyen ürünlerinin sağlanması isteği “çeşitli tuvalet eşyaları” olarak kaydedilebilir.

Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Başlangıçta öngörülene kıyasla daha karmaşıktır (gün boyunca kaydedilmek üzere çok fazla istek, diğer amaçlar için kullanma), çalışanlar tarafından reddedilir ya da önemsiz görülür.

Derin Düşünce: Çalışanın direnci birkaç kaynağa bağlı olabilir. İlki, iş yükünü yönetme aracı olarak, çok fazla isteği duymamak, ya da irrasyonel isteklerle ilgili konuşmalara dahil olmamak. İkincisi, karşılanamayacak tartışmalı heyecanlı isteklerden kaçınmak, örneğin, “taburcu olmak istiyorum”, böylece, çatışma olayının başlama şansından uzak durulur. Söz edilen bu problemli konuları ele almak için girişime ayar yapılması, onu daha başarılı kılabilir.

Altyapı: Bazen psikiyatri servisinin yoğun atmosferinde, becerilerimizin gelişmesi ve artması zorlaşır. Ya çalışma ve hata ile öğrenme biter (belki de kötü bir şekilde öğrenme olur) ya da uzun bir zaman süresi için öğrenme platosuna (düzlüğüne-durağanlığa) erişerek belirli bir düzeyde çıkmaza gireriz. Bununla beraber, psikiyatri hemşireliği daima ilerleyebildiğimiz ve sahip olduğumuz birçok yılın deneyimi ile daha iyisini yapabildiğimiz birşeydir. İlerlemek için iki önemli yol, doğru ve iyi şekilde yaptığımız üzerine daha bilinçli olmak (bunu daha sık yapabiliriz) ve birbirinden öğrenme ve öneriler alma (yeni şeyler deneyebiliriz ya da biraz farklı şekilde ya da farklı bir pozisyondan eski şeyleri yeniden deneyebiliriz). Bu girişim, kavrayış, bilgi, beceri ve yaklaşımlarda gelişim için, birbirine yardım etmede size yardımcı olmak için hazırlanmıştır. Temelde, bu yaklaşım, hastalarla nası çalıştığımız üzerinedir, fakat, birbirimizle nasıl çalıştığımızı da kapsayabilir. Psikiyatri hemşireliği uygulamasında mükemmellik amacına hiçbirimiz ulaşamayacak fakat, yapmamız gereken bir şey, sürekli mücadeleye devam etmemizdir.

Tanımlama: Dört haftalık belirli bir sure için, her şift süresince, görev başındaki her hemşire, yetenek ve deneyimi artırmak için bir şey söyleyecek (öneri, alternative yaklaşımlar, yardım edecek diğer seçenekler, geçmişte işe yarayanlar, yeni ve bilinen psikolojik anlayış vb.) ve ye görevdeki her hemşireye desteği gösterme amacıyla bir şey söyleyecek (iyi yapılanları takdir etme, kişisel becerilerin değerini bilme, yaşanan ve tahammül edilen zorlukları anlama vb.). Sahici ve basmakalıp olmayan şekilde –bu tür davranışlar, kendiniz ve diğerleri için yapılanları anlamsız ve önemsiz hale sokabilir- girişimde bulunmak için özen gösterilmelidir. Kısacası, kişiliğinize ve diğer kişiyle ilişkinize uyan şekilde, görevdeki meslektaşlarınızı gerçekten gözlemek ve gerçekten gördüğünüz bir şey bulmak ve kendi kelimelerinizi kullanarak onu takdir etmek. Bu tarz bir cesaretlendirme ile karşılaşıldığında, diğer kişiye teşekkür etmeyi ihmal etmeyin ve içsel olarak takdirin değerini düşürmeden veya zayıf olmanızın size hissettirdikleri karşısında dengeleme yaparak, değer verilmesini kabul etmede kendinize imkan tanıyın. Benzer şekilde, öneri sunmada, olumlu ve mütevazi şekilde önerileri sunaya özen gösterin. Aksi takdirde, eleştiri olarak görülme riski vardır. Kendi deneyiminiz hakkında konuşun ve diğer kişilerin de karşılaşabileceği ve yararlanabileceği bir durum olarak deneyimlerinizi onlara sunun. Hastaların davranışları ile ilgili girişe, “muhtemelen”, “belki” vb. Sözcükleri kullanarak başlayın. Diğer kişilerin, farklı yaklaşımlara dair önerilerinizin hatalı olabileceğini bilmesine izin verin: “bu işe yaramayabilir, fakat….” ya da “bu konuda tamamen yanlış olabilirim, fakat….”. Öneriler geldiğinde, acemice ya da vakitsizce ya da uygunsuz şekilde ifade edilse bile, bu ruh haliyle onları karşılayın. Pozisyonları ve roller ne olursa olsun, herkesin önerisine açık olun. Eğitim düzeyiniz ne olursa olsun, herkesin karşısındakine yardımı dokunabilecek, paylaşımda bulunabileceği kişilerarası becerilere ve gözlemlere sahip olduğunu bilin. Hepimizin birbirimizden öğrenebileceği çok şey olduğunu varsayın (dürüstçe varsayın).

Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Çalışanlar fikri beğenmedi ve uygulamadı.

Derin düşünce: Eğer bu girişimi kullanma cesareti gösterilirse ve risk gözönüne alınırsa, bu gerçekten ekibi hatta tüm multidisipliner ekibi dönüştürme kapasitesinde olabilir.

Alt yapı: Zaman zaman akut servis çalışanlarının, hastaların ve diğerlerinin güvenliğini sağlamak için, güçlü araçlar kullanmaları gerekir. Olabildiğince bunlardan uzak durulmakla beraber, bazen, hastayı fiziksel olarak tespit etmek, izni olmadan tedavi uygulamak, izolasyona almak ya da yoğun bakım bölümlerine transfer etmek gerekebilir. Bu olaylar, özellikle uygulanan hasta için çok travmatik olabilir, ve tabiki çalışan için de. Çoğunlukla, sonrasında hastaya bilgi verilmesi (debriefing) önerilir ama araştırmamızda, bunun nadiren yapıldığını farkettik. Olaydan hemen sonrası iyi bir zaman değildir, çünkü, çatışmayı yeniden ateşleyebilir ya da hasta sedatize olabilir, hastaya ulaşılamayabilir ya da zihinsel açıdan dağınık ve semptomları önde olabilir. Bir sonraki gün, farklı şift hemşireleri görevdedir, herkes, şimdide olup bitenle, günün yeni yatışlarıyla, yeni şiftte meydana gelen mücadelelerle ilgilidir. Bunun anlamı, servis hareket ettiği için, olay çabucak unutulur anlamına gelir. Hasta, olup bitenden bir şeyler öğrenmede şanslı değildir. Çalışanlar da hastanın bakış açısını bilerek bir şeyler öğrenmede şanslı değildir. Bu girişim, bu tarz debriefinglerin yapılabileceği uygun mekanizmalar bulmak için tasarlanmıştır. Öğrenme, görünür kılınabilir ve sağlamlaştırılabilir. Gerçekleşen öğrenmenin, ezberciliği azaltacağı ve hastalar ve çalışanlar için, yeni beceri ve kavrayışlara yol açacağı beklenir.

Tanımlama: Serviste meydana gelen önemli bir kontrol altına alma olayından (özellikle, fiziksel tespit, zorla IM enjeksiyon, izolasyon, Psikiyatrik Yoğun Bakım Ünitesi’ne transfer ya da Yoğun ya da Ekstra Bakım Alanı’nın kullanımı ya da dengi) sonraki gün, hemşirelik notlarını/kayıtlarını inceledikten sonra görevli hemşire, girişime maruz kalan hastaya yaklaşır ve I) Özürlerini sunar. Çalışanların, gelinen noktadan üzgün olduğunu ve çalışanın da bu sonucun olmasını istemediğini fakat, çalışanların amacının herkesin güvenliğini sağlamak olduğunu belirtir. Ii) Hastaya olan biteni nasıl algıladığı, ne olduğunu düşündüğü sorulur, gelecekte benzer sonuçtan kaçınmak için önerileri alınır. Bu görüşmenin sonuçları hemşirelik notlarına kaydedilir ve nöbet tesliminde tartışılır. Sözkonusu hasta, PICU’ya ya da dengi bölüme transfer edilmişse, görevli hemşire orada ziyaret etmeye çalışmalı ve debriefing görüşmesini gerçekleştirmelidir. Olayın meydana geldiği şiftte, hemşireler, servis günlüğü, çalışma kitabı ya da dengine kaydeder. Sonraki günde, hastanın debriefingi not edilir. Böylece, görüşmenin ogün gerçekleştiğini göreve gelen hemşireler bilir ve yapıldığına dair işaretleme yapabilir. Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Düzenli bilgi verme (debrief) ile ilgili karıştırılı, ana fikir (hastadan özür dilemek) daha karmaşıktır ve belki de, haklı olarak bazı durumlarda dirençle karşılaşılır.

Alt yapı: Hastaların tedaviyi reddetmelerinin arkasında birçok neden vardır. Bunlardan biri, uygulanan tedavi ile ilgili baskı ve zorlanma, yetkilerinin elinden alınması ve aşağılanma hissidir. Hastalara almak istedikleri dozda ve türde olabildiğince tedavi tercihi sunamayabiliriz. Bununla beraber, başka türlerde tedavi alma tercihlerini çoğaltmak mümkündür. Bu sayede, hastaların tedavi görmeye karşı dirençleri azalabilir.

Tanımlama: Tedavi uygulanması konusunda hasta seçimlerini artırma, bu konuda direnç gösterenlere sağlanır. Bu hastalara, şu konularda seçimler sunulabilir: i) Tedavi uygulanma zamanı (tedavilerinin ilk ya da son kişi sırasında uygulanması), ii) İlacı almak istedikleri sıvı türü (Ruh Sağlığı Kurumu (Vakfı) baş eczacısı tarafından uygun olarak kontrolü yapılmış alternative içeceklerin serviste sağlanması). Bu seçenek, sadece psikiyatrik tedavi alan hastalar için geçerlidir. Bazı içecekler, fiziksel sağlık problemleri için uygulanan öteki ilaçlarla etkileşebilir. Bu nedenle, su ile alınmaları uygundur. iii) İlacın verildiği kap türü (serviste bulunan sıcak ve soğuk içeceklere ek olarak, servis alternatifler de sağlayacak). iv) İlacın alınması sonrası, tadını gidermek için, tatlı/atıştırma seçimi (servis alternatifler sağlayacak), v) Tedavinin nerede uygulandığı (klinik odası, hastaların odası, iç bahçede, mutfakta-servis olanaklarına gore sunulan yerlerde-). vi) Daha ileri bilgi/tartışma için eczasıya sevk, vii) Alternatif preparatların (tablet, sıvı, suda çözünür) reçetesi için ya da alternative ilaç alma zamanları (sabah ya da gün ortası ya da gece) için tıbbi ekibe sevk.

Pilot çalışma boyunca kullanımla ilgili deneyimler: Serviste içecek ve tatlıları tedarik etmede araştırmacılar için lojistik zorluklar vardır. Ayrıca, içecek/tatlıları sadece ilaç alması zor olanlarla kısıtlamak güçtür. Son olarak, bazı servislerde, söylemesi zor ama çalışanlar içecekleri tüketmektedir.

Gelecek girişimler, orijinal son listemizde olanlardır. Bunlar, hizmet kullanıcılarımız, bakım veren grup ya da mesleki uzman danışma grubu tarafından seçilmemiştir. Bunları uygulamak üzere seçerseniz, daha fazla düşünme, ayarlama ve hazırlık yapmanız gerekecektir.

Alt yapı: İlgilenildiğini ve takdir edildiğini hisseden hastaların, çalışanlarla işbirliği yapmaları daha muhtemeldir. Farkında olmayarak, bazı küçük şeylerle, zıt bir mesaj iletiriz. Örneğin, çalışmak için servise geldiğimizde, konuştuğumuz ve selamlaştığımız ilk kişiler, ekip üyeleridir, hastaları görmezden geliriz. Bunun da ötesinde, hastalarla yaptığımız görüşmelerin çoğu tercihen değil, zorunluluktandır ve çoğunlukla olumsuzdur. “Lütfen bunu yapmayın”, “lütfen doktoru görmek için benimle gelin” “kahvaltı zamanı” vb. birçok order ve emir verilir. Aksine, hastalarla oturmaya ve gerçekten sohbete daha kısa zamanlar ayrılır. Bu girişim, tüm çalışanlardan hastalara olumlu mesajların iletildiği bir şiftin başlatılmasında küçük, kolay şeylerdir.

Tanımlama: O gün için ilk kez servise geldiğinizde (geç kalınmadıkça!), her ekip üyesi servisin ortak alanlarına gidecek ve 1. Varolan ve uyanık-farkında olan herkesi ismiyle selamlayacak, 2. Yeni hastalara merhaba diyecek ve kendini tanıtacak ve 3. Her hastaya kişisel bir iltifatta bulunacak, bazı kişisel haberleri paylaşacak veya şift boyunca hastalara sohbet ya da birlikte zaman geçirme fırsatı sunacak. Bunlar, hemşire odasına girmeden önce veya selamlaşmak/haberleri paylaşmak için diğer ekip üyelerini bulmadan önce yapılacak. Daha az popüler, sessiz ve daha zor hastaların bu ritüele dahil edildiğinde emin olmak için, sahici şekilde ve iyi kalplilikle özel bir dikkat gösterilmelidir. İltifatların sosyal açıdan yaşa ve cinsiyete uygun şekilde olmasına ayrıca dikkat edilmelidir. Yaşlıların iltifatları patronluk taslama şeklinde yanlış yorumlamaları olasıdır. Karşı cinsten olanlar iltifatları flörtöz olarak yorumlayabilir. Grup içinde, hastaları birkaç sözle selamlamak mümkündür ve en içine kapanık ve geri çekilmiş olanları seçerek bireysel olarak yorumlar yapılabilir. Uyuyanları rahatsız etmediğinizden emin olun. Öncelikle, hatalı ve zorlanmışlık yaşatır fakat sizin göreviniz bunu yapmak ve hayata geçirmektir. Kendinizi ve kişisel tarzını ona adapte edin. Bunun çok zaman alacağını düşünebilirsiniz fakat, deneyimlerimiz sadece birkaç dakikada yapılabildiğini gösterdi.

Alt yapı: Hastalarla iletişim kurmak her zaman kolay değildir, hastaların refahları için sahici düzeyde endişeleniriz, hastalık yaşantıları içinde, onları memnun, mutlu yapmak ve gevşetmek için ilgi gösteririz. Hastalarla daha iyi düzeyde iletişim kurmak için, bu girişim, kıdemli hemşire tarafından düzenli ve tekrarlayan bir yapıda, hastalara formal olarak, onlar için yapabileceğimiz başka bir şey olup olmadığını sormaya dayanır. Ayrıca, hastaların esenlik düzeyini değerlendirmek için, iyi bir fırsat sunar.

Tanımlama: Her hemşirelik şifti boyunca uygun bir zamanda (gece şifti dahil), görevli hemşire, serviste dolaşır ve her hastaya, üç “S” sorusunu sorar: SATISFACTION (DOYUM), Serviste her şeyden memnun musun? SAFETY (GÜVENLİK), Güvende hissediyor musun?, STRIVE TO PLEASE (MEMNUN OLMAK İÇİN ÇABALA), Senin için yapabileceğimiz başka bir şey var mı?. İyi uygulama gereği, hastaları gözlemek ve tanılamak için, uygun izlem eylemleriyle birlikte fırsatlar kullanılmalıdır.

Alt yapı: Servislerimize yatırılan hastalar çoğunlukla, yetersiz sosyal bağlantılara, az arkadaşa ve aileyle yetersiz kontağa sahiptir. Bunlarla ortaya çıkmış düşük benlik saygısı ve psikiyatri hastalığına bağlı stigma, gerginliğe, iritabiliteye ve hastaların serviste zor şekilde davranacakları ihtimaline eklenir. Bunlara ilaveten, zor davranışlar sergileyen hastaları sevmek bizim için de zordur. Hastaların davranışları, onların olumlu niteliklerini görmemizi engeller, ve bizim olumsuz reaksiyonlarımız daha azaltmaktan ziyade, onların daha ileri yıkıcı davranmalarına yol açar. Fakat, hastaları olumlu şekilde değerlendirdiğmizde, benlik saygıları geliştirilir ve onlarla daha üretken ilişkiler geliştirmemize yardım eder. Bu girişim, servis ekibinin hastaların olumlu ve güçlü yanlarına odaklanmalarına yardım etmek ve küçük bir hediye formunda bu takdiri ifade etmek üzere tasarlanmıştır.

Tanımlama:Serviste hastalar için kartlarla (birkaç doğum günü kartıyla birlikte) ve ambalaj kağıtlarıyla küçük hediye sandığı hazırlanacak (şekerlemeler–diabetik, dekoratif öğeler, sabunlar ve parfümler vb.). Hediyelerin hepsi, hemşirelik uzmanları grubu tarafından güvenlik ve uygunluk açısından kontrol edilir. Her yeni hastaya, bir çalışan tarafından servisteki ilk haftalarında hoş bir şekilde ambalajlı hediye ve kart sunulacaktır. Bu hediye, çalışanın hastayı özellikle neyin mutlu edeceğine dair, hasta hakkında öğrendiklerine göre geliştirdiği anlayışa dayalı olmalıdır. Mümkünse, hastaların hemşireleri tarafından verilmelidir, eğer mümkün değilse, özellikle hastayla en iyi ilişkide olan görevdeki kişi tarafından verilebilir. Mevcut çalışan tarafından imzalanmış halde, hediye kartla birlikte verilmelidir. Kart, çalışanın hastayla ilgili beğendiği, hayranlık duyduğu ve takdir ettiğini belirten, en azından bir tane el yazılı mesaj içermelidir. Bu mesaj, hediye hastaya verilirken de vurgulanabilir. İlave bir hediye, eğer yatış sırasına denk gelirse, hastanın doğum gününde verilmelidir.Doğumgünü kartları da, bu girişim için hazırlanan sandığa dahil edilir.

Alt yapı: Birçok çalışmada hastalarla yaptığımız görüşmelerde, servisten ayrılma konusunda kılavuzlar hakkında, hastaların her zaman net olmadığını belirledik. Belki de, bazen insanların zaten bunları bildikleri ya da hastaların birbirlerine söyledikleri varsayılarak, bu bilgiler onlara asla açıklanmamış ya da iletilmemiştir. Bazen de, yatış sırasında açıklama yapıldığında, hastalar bunları anlayacak durumda olmayabilmektedir. Genellikle, gerçekten öğrenme öncesi, insanların tekrara ihtiyacı vardır. Çalışanlar da, kimin servisten, ne kadar sure için, ne için ve nereye ayrılmasına izin verildiği hususunda kafa karışıklığı yaşayabilir. Ve kimin kalmak zorunda olduğu konusunda da. Sözkonusu bu kafa karışıklığı ve belirsizlik kolaylıkla hastalara, onların sorularına cevap verme şeklimizde iletilebilir. Bu tarz konfüzyonlar, hastaların farkında olmadan, servisten ayrılma ve firar etme gibi, çalışanla problem yaşamasına ve çatışmaya girmesine neden olabilir. Giriş ve çıkış imza kitabı kullanımı, beklentileri açıklığa kavuşturur ve hemşirelerin beklentileri açıklayabildiği, hastaların geri gelmeleri hakkında taahhüt altına girdikleri bir ayrılma ritüeli oluşturur. Kitabın varolması, aynı zamanda, izinsiz ayrılmaya çalışma sürecini görünür kılar.

Tanımlama: Kalın bir kitap ve kalem, ön kapıya yakın ya da hemşire odasının dışında, serviste uygun bir kamusal alana bırakılır. Servise tüm giriş ve çıkışlar (çalışanla, hastalar, teslimat yapanlar hariç), her gün için yeni bir sayfada imzalanır. Servisten ayrılan hastalardan, ayrılışlarını hemşirenin onaylaması istenir. Çıkışta, dönüş saati hatırlatılarak, hastadan kitabı imzalaması istenir.

Alt yapı: Bazı hasta agresyonu kolaylıkla anlaşılabilirken, örneğin, psikiyatri servisine geldiklerinde yaşadıkları kısıtlamalardan huzursuz olma ve canı sıkılma, diğerleri böyle kolaca anlaşılmayabilir. Saldırılar, birdenbire olabilir ya da tamamen öngörülemeyebilir. Araştırmalar, bu durumlarda, şüpheli ve paranoid hastaların önemli faktor olduğunu göstermiştir. Birçok hasta çalışandan şüphelenebilir. Hastaneye neden getirildiklerini tam olarak anlamayabilirler ve bunun haksızlık olduğunu hissedebilirler. Etraflarında olup biteni yorumlamada güçlük yaşayabilirler. Bulanık durumlarda, paranoid yorumlar, daha kolayca ortaya çıkarılır. Primer tanı ne olursa olsun, dünyayı kendilerine karşı düşmanca ve bir şekilde kendilerine zarar verme amacındaki kişilerce dolu bir yer olarak algılayan bir kişilik özelliğine sahip olabilirler. Bu algının gelişiminde, güçlü şekilde rol oynayan çocukluk deneyimleri vardır. Ya da, daha resmi olarak, kendilerine etraflarındaki kişiler tarafından ciddi fiziksel tehlike altında olduklarını söyleyen işitsel halüsinasyonları ya da kişisel tehditlerle nüfuz eden delüzyonel inançları olan, paranoid bireyler olabilirler. Paranoid ve persekütuar inançları olanlar için servis zor bir yerdir. Olağan başetme mekanizmalarının bazıları kendileri için açık değildir. Örneğin, en yaygın şekilde kullanılan başetme mekanizmaları, evde kalmak ve birçok yabancı insanın bulunduğu herhangi bir sosyal toplanma ya da yerden (dükkanlar, publar, toplu ulaşım) uzak durmak ya da kapalı alanlardan kaçınmaktır. Bu stratejiler, hastaların yalnız zaman geçirmelerine ya da yalnız yemek yemelerine izin vererek bazı düzenlemeler yapmamıza rağmen, serviste kolayca varolmayabilir. Bununla beraber, hastalar tarafından kullanılan iki diğer başetme mekanizmasından yararlanabiliriz –arkadaş olma/uyum ve yardım arama/korunma. Bunların hepsinin anlamı, hastalar tehdit altında kalktıklarında, beklenmedik şekilde ve aşırı hostil şekilde tepki verebilecekleridir. Gerçekte, aksi durum olsa bile, onların etrafındakilerin hepsi faydalarını ararlar. Şüpheli kişi için, diğerlerine karşı tehdit edici olma ve agresif davranma bir başetme yoludur, potansiyel zulmedicilerini daha temkinli yapma yoludur. Bu girişimi kullanma, saldırıların oluşması riskini en aza indirmek için, çalışanların bu tür hastalara karşı yaklaşımlarını ve davranışlarını değiştirmelerine yardım eder.

Tanımlama: Paranoid ya da potansiyel olarak paranoid hastaların etrafında nasıl davranılacak? MESAFE hastanın alanına asla aniden girmeyin; GÖRÜNEBİLİRLİK Asla hastaların arkasından ya da onların göremediği yerlerde diğerleriyle konuşmayın; BAKMAYIN Hastaya asla dik dik bakmayın; AÇIKLAMALAR ne olduğuyla ilgili ve diğerleriyle ne hakkında konuşulduğuyla ilgili ekstra açıklamalar yapın. Paranoid ya da potansiyel olarak paranoid hastaya yaklaşım: ÇAĞIRMAK Belli bir mesafeden selam verin. ORYANTASYON Yer ve kişiye oryante edin. Kim olduğunuzu ve rolünüzün ne olduğunu söyleyin (Hastanın bunu bilmesi gerektiğini düşünseniz bile), hastaya serviste olduğunuzu anımsatın, servisin ve hastanenin adını ve gerekliyse, ne kadar sure orada kalacağını söyleyin; GEREKÇE Onlarla ne hakkında ve neden konuşmak istediğinizi söyleyin; TEKRARLAMA Hastanın belli bir düzeye kadar anladığından emin olana kadar tekrar edin;İZİN Hastaya yaklaşmak için izin gerekir ve izni olanlar hastaya dokunabilir. Girişim öncesi onayladığını sağlama alın ya da her zamankine gore belli bir mesafeden hastayla konuşun. Bu prensiplere göre belirli şeylere dikkat edilir. Örneğin, uyarı yapmaksızın özellikle hastanın yatak odası gibi özel yerlere aniden girilmemesine dikkat edilmesi. Paranoid hastaların en basit prosedürlere nasıl baktığı ve olabildiğince olumsuz yorumlamalardan kaçınılmasından nasıl emin olunacağı hakkında farkındalık geliştirilmesi gerekir. Ayrıca, hastalar arasında bazı saldırılar, paranoid yanlış yorumlamalara dayalıdır. Bu nedenle, güvenli şekilde bu hastalara nasıl yaklaşılacağı ve nasıl yönetileceği hakkında çalışanın örnek oluştuması gerekir. Birçok hasta çalışanın örneğini izleyecektir. Eğer öyle olmazsa, bunu nasıl yapacaklarına dair yönerge verilir ve öneride bulunulur. Hastalar çoğunlukla, paranoid olan birinden uzak durur. Bununla beraber, serviste bir dereceye kadar bu mümkündür. Psikiyatri servisleri çok geniş olmama eğilimindedir.

Altyapı: Servis hastalar için kafa karıştırıcı bir yer olabilir. Her tür neden, birisinin hastaneye yatırılmasına yol açabilir ve süreci anlama yeteneği psikiyatrik semptomlardan etkilenir. Eğer ilk yatışsa, ne olacağını bilemeyebilirler. Daha önceden de yatırılmışlarsa, daha doğru beklentileri olabilir fakat, aynı zamanda, servisin ne için ve nasıl çalıştığıyla ilgili birçok hatalı veya kısmen doğru fikirler edinebilirler. Bu girişim, bunların bazılarını açıklığa kavuşturmayı ve hastanın servise yatırıldığı ilk birkaç dakikada bazı anahtar mesajlar vermeyi amaçlar. Bu mesajları en önde tutmak, ilk once önemlerini artırır ve herşeyin sonradan algılanma ve tepki verilme şeklini etkiler. Mesajlar, hastalar arasında ve çalışanlarla hastalar arasında karşılıklı saygı ve yardımı teşvik etmek üzere tasarlanmıştır. Herkesin birbirinden yardım ve destek aradığı servis toplumu, işbirlikçi ve yardıma hazır bir girişimdir. Böylebir atmosferde, çatışma potansiyeli daha azdır.

Tanımlama: Yeni gelen her hastaya yatış yapan hemşire, kendi kelimeleriyle aşağıdaki mesajları iletir:

AMAÇ- Servis ne için var (herkesin güvenliğini sağlamak, psikiyatrik hastalığı tedavi etmek, gereken yardımı değerlendirmek, fiziksel sağlık bakımı vermek ve günlük yaşama yardım etmek)

ORTAKLIK- Çalişanlar yardım etme ve destek olmada hastalarla çalışmak ister ve bunu yapmak için de hastaların yardımı gereklidir.

SÜPERVİZYON- Güvenliği ve iyiliği sağlamak için herkes bir başkasını izlemek zorundadır.

KARŞILIKLI DESTEK- Daha iyi olmak ve eve gitmeye hazır olmak için herkes bir diğerini destekler ve yardım eder.

BEKLENTİLER- Zorbalik, istismar, madde-alkol kullanımı ve hırsızlık tolere edilmez. Bunlar, psikiyatri hastalarını daha kötü yapar ve birine yardım etmemize engel olur (eğer serviste karşılıklı beklentiler posteri varsa, bunlar yeni yatan hastaya gösterilebilir ve açıklama yapılabilir).

MEVCUT OLMA- Eğer korkar ya da moraliniz bozulursa, çalışanlar bunu bilsin; siz ya da herhangi birisi acil yardıma ihtiyaç duyarsa, bağırın; ve hemşirelerden bir şeye ihtiyacınız olursa ve serviste birine ulaşamazsanız, ofis kapısına vurun lütfen (bazen meşgul olunabileceğini bilin ve devir teslim sırasında da hemşirelere pek ulaşılmaz).

Alt yapı: Akut hasta bakımının temel görevlerinden biri, hastaları güvende tutmaktır. Bu, kendilerine zarar vermelerini veya suicid girişiminde bulunmalarını önlemeyi kapsar. Tekrarlayan şekilde araştırmalar gösteriyor ki, bu tür olayların olduğu yerler, servislerin özel alanlarıdır (yatak odaları, banyo, tuvaletler) ve bu tür olayların en fazla olduğu zamanlar, öğleden sonra ya da akşamdır. Bu girişim, hastaları erken evrede bulmak, kendilerine zarar vermelerini engellemek için bu alanların kontrolünü artırır. Ayrıca, yan etki olarak, çalışanların hastalar için daha fazla ulaşılabilir yapar, herkesin güvenlik duygusunu artırır ve çalışanlar&hastalar arasında kısa etkileşimler için fırsat sağlar.

Tanımlama: Şift boyunca, hemşirelik personelinin her biri, tüm yatak odalarını, banyoları ve tuvaletleri her şiftte iki kere rastgele zamanlarda kontrol eder. Devir teslime dahil olmayan çalışan, teslim yapılırken, bu kontrollerden birini yapar. Gece personeli de, iki kere kontrolleri rastgele zamanlarda, ya gece yarısından önce ya da uyku sırasında düzenli hasta kontrolleri öncesi yapar.

Alt yapı: Zaman zaman, akut servis çalışanları, hastaların ya da diğerlerinin güvenliğini sağlamak için kuvvetli araçlar kullanmak zorundadır. Bunların kullanımından olabildiğince uzak durulmasına rağmen, bazen hastayı sürekli gözlemde tutmak, fiziksel tespite almak, izinleri olmadan tedavi uygulamak, izolasyona almak ya da yoğun bakıma transfer etmek gerekebilir. Özellikle hasta açısından ve çalışanlar için de bu olaylar çok travmatik olabilir. Belki de hiçbirimiz bu işlemleri yapmaktan hoşlanmadığımız için, bunlar hakkında olabildiğince düşünmeye eğilimli değiliz. Bununla beraber, işlemler sonrasında hastalarla görüşmelerin yapıldığı birçok araştırma vardır ve gözlem, izolasyon ve benzeri uygulamalar sırasında nasıl hissettikleri konusunda çok şey biliyoruz. Bu duyguların dikkate alınması, daha iyi ve daha saygılı şekilde kontrol altına alma biçimlerini nasıl gerçekleştirebileceğimiz hakkında bazı ipuçları verir. Bu girişim, bunun nasıl yapılabileceğini detaylıca gösterir.

Saygılı Şekilde Kontrol Altına Almanın Tanımlanması:

Sürekli Gözlem: Hastaların duyguları karışıktır-sürekli gözlem altında olmak, kendilerini huzursuz, mahkum gibi, mahremiyetlerini kaybetmiş gibi, izole, aşağılanmış, zorlanmış hissettirir. Bununla beraber, bazen, bu işlem kendilerini güvende, Kabul edilmiş, anlaşılmış hissettirir ve anksiyete ve suicid düşüncelerini azaltır. Olumsuz reaksiyonları en aza indirgemek için, kibar, saygılı ve kişiye yönelik olun. Olabildiğince çok seçenek sunun –gözlem altındayken yapmak istedikleri şeyler nedir, yardım etmek isteyecekleri bir şey var mı (yatak yapmak, odayı düzenlemek, çamaşır yıkama vb.) ya da diğerlerine yardım edebilecekleri bir şey var mı (diğer hastayla oyun oynamak, servisin düzeltilmesine yardım etmek, bulaşıkları yıkamak, mutfağı düzeltmek, gruplara katılmak, diğer hastayla sohbet etmek ), hemşirenin nerede oturmasını isterler (hangi taraf), hemşirenin sessiz olmasını mı yoksa konuşmasını mı isterler vb. Sürekli gözleme alınmanın nedeninin, cezalandırma olmadığını, hastayı güvende tutmak olduğunu açıklayın. Nasıl ve ne zaman inceleme yapılacağına ve sona erdirme yetkisinin kimde olduğuna dair bilgi verin. Olumlu reaksiyonları artırmak için: Gözlemi gereğince ve titizlikle gerçekleştirin (bu hastaya güvence verir ve anksiyetelerini azaltır). Hastaları rahatsız eden şeyler hakkında daha fazla, etraflıca bire bir konuşma fırsatını verir.

Fiziksel tespit: Hastalar, öfke, korku ve panik duygularını yaşarlar ve tespitte, daha önceki zorlayıcı ya da istismar edici olayların uyandırılması riski vardır. Olumsuz duyguları en aza indirgemek için: hastaların size ya da diğer hemşirelere yönelik aşırı sözel saldırganlık ve yaralama, yumruklama, tekmeleme, saldırma girişimleri karşısında dhai kibar ve saygılı olun. Hasta tutulurken sözel yolla sakinleştirmeyi sürdürün, emosyonel açıdan nötr kalın, ne korku ne de öfke ifadesi taşımayın. Hastanın oryantasyonunu sağlamaya devam edin. Kim olduklarını, hastanede olduklarını, kim olduğunuzu, servisin ne için varolduğunu, önceden oluşturulan yetişkin-yetişkin ilişkisini onlara anımsatın (ör; benim adım Hülya, hemşireyim, dün sizinle yürüyüşe çıktık ve futboldan konuştuk, hatırlayacaksınız vb.). İşlemi olabildiğince çabuk sona erdirme ve hastayı bırakma isteğini ifade edin. Tespitten çıkarılması için hastanın ne yapması gerektiğini açık şekilde söyleyin (ör; 5 dakika için rahat dur, ne olduğuyla ilgili sakin şekilde konuşma, sonrasında ne yapılacağı hakkında anlaşmaya varma, daha sakin bir yerde konuşma, oral olarak LH ilaç verme, kendi isteğiyle, sessiz bir odada zaman geçirme için anlaşma, belirli bir zaman periyodu için sürekli gözlem altında olma vb.). Hastanın güvenliğini önemsediğinize, herhangi bir ağrıya yol açmak istemediğinize, ve özellikle solunumları gibi fiziksel durumlarını izlediğinize dair güvence verin. Bazı sakinleştirici solunum egzersizleri ve temel gevşemeye onları katmaya çalışın.

İzolasyon: Hastalar, öfkeli, morali bozuk, yalnız, terkedilmiş, aşağılanmış, değersiz, deprese, cezalandırılmış, tuzağa düşürülmüş ve bunalmış hisseder. İzolasyondayken, sadece birkaç hasta daha sakin ve güvende hisseder. Çoğunluğunun deneyimi, ağırlıklı olarak olumsuzdur. Olumsuz reaksiyonları en aza indirgemek için; Sözel agresyon, izolasyon odasında hastanın zarar verme girişimleri ışığında bile, kibar ve saygılı olun. Korku ve anksiyete duyguları, eğer odaya girmek çalışanlar için güvenli değilse, destekleyici gözlem, kapının dışından güvence verme ve eşlik etme ile yatıştırılabilir. Hastalara, denetim altında kalacakları, izolasyonun sınırlı bir sure devam edeceği konusunda daima güvence verecek adımlar atılmalıdır. Hastaya karşı saygı göstererek, nasıl dava edebilecekleri ya da temyize başvurabilecekleri hakkında bilgi vererek, aşağılanma ele alınabilir. Geleceğe dair çalışanın olumlu tutumları, olumlu amaçların tanımlanması, iyileşme ve taburculuk konuşmaları (izolasyonda görülenler) ve yıkıcı hasta davranışına karşı çalışanın kin gütmeyeceğinin onaylanması aracılığıyla, depresyon giderilebilir. Eğer hasta bunalmışsa, müzik, radio, gazette, dergi vb. Temin edilebilir. Gerçi, eğer hasta sıkılmışsa, izolasyonda kalmalarının gerekip gerekmediğine dair sorunun sorulması gerekebilir de. İzolasyondan çıkmak için, hastanın ne yapması gerektiğini açıkça söyleyin (ör; 20 dakika için sakin kalmak ve saldırgan olmamak, ne olduğuna dair, sakin şekilde konuşma, sonrasında ne olacağına dair uzlaşmaya varma, sessiz bir yerde daha ileri düzeyde konuşma, oral LH ilaç verme, kapı açıkken isteği ile izolasyon odasında zaman geçirme konusunda anlaşma, belirli bir süre için sürekli gözlem altında olma vb.).

Zorla IM tedavi uygulama: Yaşanan duygular ağırlıklı olarak olumsuzdur, korku en baskın olandır, bunu öfke ve çaresizlik izler. İngiltere’de, hastalar tarafından en az onay verilen kontrol altına alma yöntemidir. Çok fazla uygulandığı servislerde, hastalar, diğer yöntemlere de daha olumsuz yaklaşmaktadır. Olumsuz reaksiyonları en aza indirgemek için: Daima oral LH ilaç muadilini ilk once uygulayın. Temel olmasına rağmen, endişe yaşanan durumlarda bu daima sözkonusu olmaz. Aşırı sözel saldırganlık durumunda bile kibar ve saygılı olun. Hastalara,deneyimli hemşireler tarafından bakıldıkları, denetlendikleri, izlendikleri ve zarara uğramayacakları güvencesini verin. Sakinleştirici solunum egzersizlerine ve temel gevşemeye doğru onları yönlendirmeye çalışın.

Altyapı: Yeni bir hastanın yatışı, herkes için gerginlik yaratır. Sözkonusu hasta için, bilişsel ve emosyonel olarak sosyal açıdan uyum yapma yetenekleri hasar görmüşken, muhtemelen kendi rızası dışında yatırılmış olabilir, tamamen yeni bir çevrededir, ortam tanınmayan insan doludur. Çalışan için, yeni yatış, birçok ekstra yönetimsel iş ve diğer iş demektir. Bunlara, bilinmeyen hastanın (ya da riskli davranış öyküsüyle bilinen hastanın) ön görülemezliği ile ilgili anksiyete eşlik eder. Servisteki hastalar için, yaşantılanan şey bir dereceye kadar benzerdir. Yeni gelenin nasıl davranacağı konusunda, ne kadar arkadaş canlısı olduğu konusunda endişelenirler, ve yeni gelenin kişilerarası tarzına ve olup bitene uyum yapmak zorundadırlar. Bu girişim, servise yeni birinin gelmesi durumunda, tüm tarafların hızlı ve pürüzsüzce uyum yapması için tasarlanmıştır. Aynı zamanda, servis toplumunun anahtar değeri olarak karşılıklı yardım onaylanmaktadır.

Tanımlama: Yatan her hastaya “bir eş”, yeni gelen hastaya servisi, düzenini, rutinlerini ve diğer hastaları tanıtabilecek, taburculuğu yakın bir hasta tanıştırılır. “Eş” aynı zamanda, dostça destek ve arkadaşlık sunabilir. İlk yatırıldıklarında “eş” tarafından sunulan yardımı kullanmada çok dağınık olan hastalara, yatıştan sonra bir ya da iki kişi tahsis edilebilir. Karşılıklı destek ortak kültürünün faydaları, hastanın yatışının erken aşamasında vurgulanmış olacaktır ve yeni yatan hastaların hasta topluluğuna katılımı kolaylaştırılacaktır. Herhangi bir izolasyon ya da kayıp duygusu en aza indirilecektir. Karşılıklı tanışma, yeni yatan hastayla ilgili varolan hastaların korkularını yatıştırabilir. Aynı zamanda, “eş” de, bir başkasının bakımına anlamlı bir katkı sunmaktan yararlanacaktır. Etrafta stresin az olması, çatışma riskini azaltacaktır. Bazen, taburculukta hastaların sosyal networklerine yayılabilen yeni bir arkadaşlık gelişebilir. Diğerlerine karşı ciddi risk taşıyan hastalar, bakım verici ya da alıcı olarak, bu program için uygun olmayabilir

Alt yapı: Bilişsel açıdan hasarlı, dağınık ve deprese hastaların, çalışanların kendileriyle gerçekten ilgilendiğini ve taburculuk açısından gelişimlerini görmede zorlanabilir. İlgi ve endişe ifadelerini farketmede zorlanabilirler, anlayamayabilirler ya da aynı fikirde olmayabilirler. İlginin ifade edilmesinde hafif düzeyde bir artış, onlara daha iyi olduklarını iletecektir. Dahası, iki şey biliyoruz. İlki, çalışanların hastaları olumlu değerlendirmesi, daha düşük çatışmayla ilişkilidir. İkincisi, istediğimiz şekilde daha fazla eylemde bulundukça, rol yaptığımız ya da hafifçe abarttığımız emosyonları gerçek şekilde daha fazla yaşantılayabileceğiz. Bu iki şeyin ortak anlamı, bu girişimin çatışma sıklığında azalmaya yol açacağıdır.

Tanımlama: Yapılacak şey, basit ve küçük bir şey. Hastalarla her etkileşim ilgi, endişe ve içtenlikle, sahici şekilde sona erdirilir. Her hemşirenin bunu yaparken kendi tarzını bulması gerekir. Bu yöntemler şu şekillerde olabilir: içten bir gülümseme; göz teması; ilgi ifadesi; birkaç cesaretlendirici söz; “ sizi düşünüyorum” ya da “size yardım etmek için bir yol bulmaya çalışıyorum” ifadeleri. Hangisi seçilirse seçilsin, hemşirelerin kişilerarası tarzlarıyla uyumlu olmalıdır, olağana gore biraz daha dışa vurumcu olmalıdır ve tüm hastalarla birlikte gerçekleştirilmelidir, özellikle, ilişki düzeyi yetersiz olan ya da ilişki kurmak istemeyenler dahil.

Alt yapı: Bakım görevlileri olarak, bakım verdiğimiz hastalara daima kibar olmaya çabalarız. Kibarlık, işimizin ve çalışma yaşamamızın intrinsik parçasıdır. Bazen, akut psikiyatri servisinin olay ve meşguliyet hızında bir parça kaybolabilir. Ayrıca, hastaların da bildiği bir gerçek olan, karşılığında ödeme aldığımız bir şeydir. “Onun için ödeme almak” çelişkili biçimde, kibarlığın hastanın değerini yansıtmada tam da istenilen bir şey olmasını zayıflatır. Meslektaşlarımız potansiyel olarak daha fazla göz ardı edilir, onları ne kadar önemsediğimizin her zaman farkında olmayabilirler de. Bu girişimle, hastalara ve meslektaşlaırmıza, hastaları sahici şekilde önemsediğimizi yeniden teyit ediyor ve gösteriyoruz.

Tanımlama: Çalışan, her hafta, biri hastalar biri birbirleri için en az iki rastgele kibarlık eylemi ya da cömertlik gerçekleştirir. Bu eylemler, gerçekten yapmak zorunda olmadığınız bir şeyi, gereğinden biraz daha fazla, birisi için yapmayı, atasözüyle ifade edilecek olursa, “elinden gelenin fazlasını yapmak” şeklinde kapsamalıdır. Kibarlık eylemi şunları kapsamalıdır: birisi için bir şey bulmak, onlar için bir şey getirmek, onlar için bilgi sağlama, onlarla ekstra zaman geçirmeyi isteme, küçük hediyeler getirme (meyve, bisküi, ev yapımı kek bv.)

Alt yapı: Akut psikiyatri servisleri çok yoğun yerler olabilir. Her gün bir çok şey meydana gelmektedir, telefon sürekli çalar, hastalar her zaman farklı şeyler isterler. Yapılması gereken tedaviler, yemekler, yapılması gerekn işler, yatırılması gereken yeni hastalar vb.Tüm bu telaş ve hareketlilik, işin üzerimizdeki etkisini yansıtmada ya da hastaların davranışlarına tepki vermede ne hissettiğimizi izlemede nadiren zaman bulduğumuz anlamına gelir. Bu etkilerin farkında olmamak, reaksiyon meydana gelinceye kadar, güçlükle farkında olduğumuz emosyonlarla ilgili harekete geçmede bizi savunmasız bırakır. Bazen, bu reaksiyonlar, tercih ettiğimiz şeyler değildir ya da eğer farklı bir haleti ruhiye ile onlara yaklaşırsak seçmiş olabildiğimiz şeylerdir. Bu girişim, serviste hastalara karşı emosyonel tepkilerimiz hakkında yapılandırılmış şekilde düşünmek için bize biraz zaman verir. Bu nedenle, hastalara karşı nasıl tepki vereceğimiz ve davranacağımız konusunda bize daha fazla seçenek sunar.

Tanımlama:Ekibin her üyesi, her şift boyunca 10 dakika için, serviste bir odaya giderler. Bu sure boyunca; I) derin nefes almalı ve bazı relaksasyon tekniklerini uygulamalı, ii) şift hakkında düşünür, herhangi bir hasta davranışının anksiyetelerini artırıp artırnadığını düşünür ya da frustrasyon ve huzursuzluk duygularına yol açıp açmadığını düşünür. Sonra, bu hastalara ya da davranışlarına olumlu şekilde yanıt vermede bazı alternative yollar geliştirir ve olumsuz emosyonel yanıtları terkeder. iii) serviste mevcut olan hastalardan hangilerinden en az hoşlandığınızı düşünün, nedeni hakkında biraz düşünün, ve daha sempatik olarak onları yansıtacak bir başka şekilde hastaları anlayıp anlayamadığınızı düşünün. Derin düşünme için daha ileri noktalar şunları kapsar: Servisteki her hastayı düşünün. Onları gerçekten işitiyor muyum, gerçekten onlara bakıyor muyum, durumlarının, beden dillerinin, ses tonlarının, moodlarının farkında mıyım?. Onlara koruyup kolluyor muyum ya da onlar serviste bir eşyaya, nesneye mi dönüşüyor?Onları görüyor muyum ya da insane olarak onlarla karşılaşıyor muyum? Bugün konuşmadığım kimse var mı? Genelde görmediğim? Serviste mevcut olanların isimlerini anımsayabilir miyim, onları listeleyebilir miyim?